Agro-ecologie is een geïntegreerde benadering van landbouw die gericht is op het harmoniseren van landbouwpraktijken met natuurlijke ecosystemen. Gebaseerd op deze agro-ecologische principes bevordert het de biodiversiteit, bodemgezondheid en de vermindering van chemische inputs, terwijl het de veerkracht van voedselsystemen versterkt in het licht van klimaat- en economische veranderingen. Het omvat ook de actieve betrokkenheid van boeren en lokale gemeenschappen bij het co-creëren van oplossingen die op hun specifieke behoeften afgestemd zijn.

Omdat agro-ecologie intrinsiek verbonden is met de natuurlijke en culturele kenmerken van een bepaald gebied of boerderij, kan het niet teruggebracht worden tot een vooraf gedefinieerde methode. Het is zowel een wetenschap, een reeks praktijken als een sociale beweging. Desondanks zijn er 13 principes geïdentificeerd die als richtlijnen kunnen dienen. Deze stellen elke regio of individu die bij een agro-ecologische transitie betrokken is in staat om in hun eigen tempo vooruitgang te boeken en praktijken te implementeren die bij hun specifieke realiteit en prioriteiten passen. Het gemeenschappelijke uitgangspunt is de wens om deze principes te respecteren en na te leven.

Een belangrijke benadering binnen de agro-ecologie is regeneratieve landbouw. Deze specifieke praktijk richt zich niet alleen op het behouden, maar ook het herstellen van de bodemgezondheid door natuurlijke processen zoals bodembiologie en koolstofopslag te versterken.

Agro-ecologie, inclusief regeneratieve landbouw, is essentiële voor de overgang naar duurzame voedselsystemen. Door de gezondheid van de bodem te verbeteren, kan voedsel van hoge kwaliteit voor menselijke consumptie geproduceerd worden. Landbouw die biodiversiteit bevordert en koolstof in de bodem opslaat, heeft daarnaast een positieve invloed op het klimaat van onze planeet.

Ga voor een officiële definitie naar de website van de FAO.